Sabat

Sabat w Starym Testamencie miał za zadanie przypominać ludziom o Stwórcy. Podobnie jak i Bóg odpoczął siódmego dnia, tak i ludzie powinni odpoczywać. Jest to znak uległości oraz szacunku dla Niego. W Piśmie Świętym istnieje różnica pomiędzy sabatem Starego Testamentu a sabatem Nowego Testamentu. W Starym Testamencie był to siódmy dzień – w Nowym Testamencie spotykamy się z zupełnie nowym konceptem. Wierzący mają obowiązek czcić Boga codziennie poprzez Ducha Świętego, który nazwany został także odpoczynkiem, czyli dokładnie tym czym był sabat. W czasach Starego Testamentu kapłani nie rozumieli konceptu sabatu, dlatego też nie byli w stanie zgodzić się z Jezusem, który otwarcie ich krytykował, mówiąc że sabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu. Spójrzmy co na ten temat mówi Biblia.

Sabat w Starym Testamencie:

„Przestrzegaj dnia sabatu, aby go święcić, jak rozkazał ci Pan, twój Bóg. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twoją pracę, Ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym. Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień sabatu”. V Księga Mojżeszowa 5:12-15

Izrael podczas sabatu czcił Boga. Dzisiaj w epoce Ducha Świętego mamy obowiązek czcić Boga codziennie pamiętając, że wykupił nas z niewoli tego świata, podobnie jak kiedyś wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej.

„Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykona jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. II Księga Mojżeszowa 31:14-17

W dzisiejszych czasach na szczęście nikogo się nie zabija w wyniku złamania starotestamentowego sabatu. Gdy jednak przestajemy czcić Boga, nasza wiara i zapał zanikają, co może doprowadzić do duchowej śmierci.

„Jest to dla was sabat, dzień całkowitego odpoczynku. Ukorzycie się w waszych duszach. Ustawa to wieczna”. III Księga Mojżeszowa 16:31

W Starym Testamencie sabat jest odpoczynkiem, w Nowym Testamencie natomiast Duch Święty jest naszym odpoczynkiem. Otrzymując więc Ducha Świętego możemy prawidłowo obchodzić sabat. Prorok Izajasz prorokował o wylaniu Ducha Świętego, który w proroctwie nazwany był odpoczynkiem.

„Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcym językiem przemówi do tego ludu ten, Który im rzekł: To jest odpoczynek, dajcie odpoczynek zmęczonemu, i to jest wytchnienie! Lecz nie chcieli słuchać”. Księga Izajasza 28:11-12

„Będziecie przestrzegać moich sabatów i będziecie moją świątynię zbożnie czcić; Jam jest Pan”.  III Księga Mojżeszowa 19:30

Izrael miał nakaz od Pana, aby czcić świątynię. W dzisiejszych czasach my jesteśmy świątynią Boga, a każdy z nas jest cegłą tej świątyni. Dbanie o siebie, jak i o naszych braci na pewno jest częścią wypełniania sabatu, o którym mówił Jezus Chrystus.

Sabat w Nowym Testamencie:

„Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; Rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi. Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus”. List św. Pawła do Kolosan 2:16-17

„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”. List św. Pawła do Rzymian 8:1-2

W powyższych wersetach wyraźnie widać, że przestrzeganie starotestamentowego sabatu, jak i prawa zostało zamienione na sabat i prawo duchowe.

„Wtedy powrócili do Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, która leży w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi na jeden sabat”. Dzieje Apostolskie 1:12

W czasach Starego Testamentu nie wolno było podróżować podczas sabatu. Powyższy werset ukazuje starotestamentowy sabat w nowym świetle.