Jezus Bogiem czy bogiem?

Czy chrzest jest konieczny w procesie mojego zbawienia? Czym jest chrzest i co oznacza? Jak powinien się odbyć?

Są to zapewne niektóre z pytań, na które postaram się jak najdokładniej odpowiedzieć w tej krótkiej nauce. Zacznijmy więc od początku, czyli od, zdawałoby się najważniejszego pytania: czy muszę się ochrzcić, aby być zbawionym? Z doświadczenia wiem, że możemy otrzymać różne odpowiedzi. Wiele kościołów ma różne doktryny na temat zbawienia i chrztu. Spójrzmy jednak na to, co sam Jezus Chrystus powiedział o chrzcie:

„Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego”. Ewangelia św. Jana 3:3–5

Jezus Chrystus w tym fragmencie Biblii wyraźnie mówi o drodze do Królestwa Bożego. Człowiek, który nie narodził się z wody i z Ducha nie może być zbawiony. Rozmowa Jezusa z Nikodemem pokazuje nam wyraźnie drogę do zbawienia oraz to, że sam chrzest z wody, choć jest niezbędny, aby być zbawionym nie wystarcza, gdyż jest tylko częścią owej drogi. Drugą częścią jest chrzest z Ducha, ale to opisuję w nauce „Mówienie językami”. Skoncentrujmy się na chrzcie, gdyż to on jest tematem naszej nauki. Jan Chrzciciel był pierwszą osobą, która chrzciła wiernych, jak i samego Jezusa, który najwyraźniej zdawał sobie sprawę z powagi sytuacji.

„Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan, do Jana, aby się dać ochrzcić przez niego. Ale Jan odmawiał mu, mówiąc: Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie? A Jezus, odpowiadając, rzekł do niego: Ustąp teraz, albowiem godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Tedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. I oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem”. Ewangelia św. Mateusza 3:13–17

Jeżeli Jezus musiał być ochrzczony, naturalnym byłoby założenie, że ty też musisz to zrobić, aby przybliżyć się do Boga. Chrzest w Biblii jest chrztem przez zanurzenie w wodzie, na co wskazuje użyte tu starogreckie słowo „Baptismos” oznaczające pogrzebanie w wodzie. Interesującym jest fakt, że odbywał się on w rzece.

„Wtedy wychodziła do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nadjordańska. I byli chrzczeni przezeń w rzece Jordanie, wyznając grzechy swoje”. Ewangelia św. Mateusza 3:5–6

Co Jezus nakazał swoim uczniom zanim opuścił świat odchodząc do Ojca?

„A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Ewangelia św. Mateusza 28:18–20

„I rzekł im: Idąc na cały świat, Głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony”.

Ewangelia św. Marka 16:15–16

Jezus w ostatnich pouczeniach nakazuje uczniom, aby chrzcili, głosili Jego Słowo oraz przestrzegali Jego nauk. Wiedział dobrze, że w przyszłości fałszywi prorocy będą próbować omijać Jego przykazania. Nacisk na naukę o chrzcie na pewno nie jest przypadkowy.

„A cały lud, który to usłyszał, i celnicy wielbili sprawiedliwego Boga za to, że byli ochrzczeni chrztem Jana; Natomiast faryzeusze i uczeni w zakonie wzgardzili postanowieniem Bożym o nich samych, bo nie dali się przez niego ochrzcić”. Ewangelia św. Łukasza 7:29–30

Faryzeusze odrzucili chrzest, który jak Biblia mówi jest „postanowieniem Bożym”.

Jak długo powinieneś czekać zanim zdecydujesz się na chrzest?
Ile powinieneś wiedzieć o Bogu zanim się ochrzcisz?

„A oto anioł Pański rzekł do Filipa, mówiąc: Wstań i idź na południe drogą, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna. I powstawszy, poszedł. A oto Etiopczyk, eunuch, dostojnik królowej etiopskiej Kandaki, który zarządzał jej wszystkimi skarbami, a przyszedł do Jerozolimy, aby się modlić. Powracał, a siedząc na swoim wozie czytał proroka Izajasza. I rzekł Duch Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. A gdy Filip podbiegł, usłyszał, jak tamten czytał proroka Izajasza, i rzekł: Czy rozumiesz to, co czytasz? Ten zaś powiedział: Jakżebym mógł, jeśli nikt mnie nie pouczył? I poprosił Filipa, aby wsiadł i zajął przy nim miejsce. A ustęp Pisma, który czytał, był ten:

Jak owca na rzeź był prowadzony I jak baranek milczący wobec tego, który go strzyże, Tak nie otwiera ust swoich; W poniżeniu jego wyjęty został spod prawa, O jego rodzie któż powie? Bo życie jego z ziemi zgładzone zostaje.

Wtedy eunuch odezwał się do Filipa i rzekł: Proszę cię o kim to prorok mówi? O sobie samym, czy też o kim innym? A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma. A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go”. Dzieje Apostolskie 8:26–38

Te wersety pokazują nam, że aby zostać ochrzczonym, nie potrzebujemy żadnej szkoły biblijnej. Powinniśmy jednak mieć prawidłowe podejście – musimy zaakceptować Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego. Aby przekonać się jak odbywał się chrzest we wczesnych kościołach chrześcijańskich należy zajrzeć do księgi Dziejów Apostolskich.

„A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego”. Dzieje Apostolskie 2:38

„I natychmiast opadły z oczu jego jakby łuski i przejrzał, wstał i został ochrzczony”. Dzieje Apostolskie 9:18

„Czy może ktoś odmówić wody, Aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni”. Dzieje Apostolskie 10:47–48

„A Kryspus, przełożony synagogi, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem, także wielu z Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i przyjmowało chrzest”. Dzieje Apostolskie 18:8

„Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa”. Dzieje Apostolskie 19:4–5

Osoby chrzczone w Biblii zawsze są świadome chrztu – podchodzą do niego w wieku dojrzałym, świadomie wyznając Jezusa Chrystusa. Sam Jezus ochrzczony został około trzydziestego roku życia. W Biblii nie ma ani jednego przypadku chrztu niemowląt, ponieważ jak łatwo się domyślić niemowlęta nie mogą świadomie wyznać Jezusa jako ich Pana. Na zakończenie chciałbym przedstawić kilka wersetów przybliżających nam koncept chrztu.

„Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Jezusa Chrystusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wyrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wzrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania”. List św. Pawła do Rzymian 6:3–5

„Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy”. List św. Pawła do Kolosan 2:12–13

„Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest nie pozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. 1 List św. Piotra 3:21