Uncategorized Archives

June 2, 2023June 2, 2023

Maryja – matka Jezusa

Maryja - matka Jezusa

Wielu ludzi zarówno protestantów, jak i katolików wierzy w koncept maryjny pomimo, iż nigdy nie dostarczono wystarczających dowodów z Biblii o prawidłowości owego konceptu. Wiara w to polega bardziej na powielaniu religijnych rytuałów, z którymi te osoby zostały zaznajomione od dziecka i nad którymi nie zastanawiano się głębiej. Na szczęście istnieją ludzie, którzy szczerze szukają Boga, badając dokładnie Jego słowo. Porzucają oni wpojone im dogmaty i obrzędy religijne dla prawdziwych nauk Jezusa Chrystusa. Ten artykuł jest porównaniem doktryny katolickiej dotyczącej Maryi ze słowami Jezusa oraz Jego Apostołów zapisanymi w Biblii.

Maryja zawsze dziewicą?

Według nauk katolickich podczas porodu Jezusa i po nim Maryja pozostała dziewicą. Według nauk Nowego Testamentu wygląda to nieco inaczej.

„ A przyszedłszy w swoje ojczyste strony, nauczał w synagodze ich, tak iż się bardzo zdumiewali i mówili: Skąd ma tę mądrość i te cudowne moce? Czyż nie jest to syn cieśli? Czyż matce jego nie jest na imię Maria, a braciom jego Jakub, Józef, Szymon i Juda? A siostry jego, czyż nie są wszystkie u nas? Skąd ma tedy to wszystko? Ewangelia św. Mateusza 13:54-56

„A innego z apostołów nie widziałem oprócz Jakuba, brata Pańskiego”. List św. Pawła do Galacjan 1:19

„Rzekli więc do niego bracia jego: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i uczniowie twoi widzieli dzieła, które czynisz. Nikt bowiem nic w skrytości nie czyni, jeśli chce być znany. Skoro takie rzeczy czynisz, daj się poznać światu. Bo nawet bracia jego nie wierzyli w niego”. Ewangelia św. Jana 7:3-5

Po przeczytaniu powyższych wersetów naturalnie nasuwają się wnioski:

Po narodzeniu się Jezusa z dziewicy, Maryja i Józef mieli co najmniej sześcioro dzieci;
W oryginale słowo „bracia” tłumaczone z Greki (która jest oryginalnym językiem Nowego Testamentu) brzmi „adelphos” i oznacza po prostu „bracia”. Katoliccy tłumacze twierdzą, że słowo to może także znaczyć „krewni”. Słowo kuzyn w Nowym Testamencie to „suggenes”, co można zobaczyć w Ewangelii św. Łukasza 1:58: „I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią”;
”Bracia” w Ewangelii św. Jana są jak najbardziej naturalnymi braćmi Jezusa. Najwyraźniej na początku nie wierzyli oni w Jezusa;
Po porodzie Maryja nie mogłaby pozostać dziewicą z przyczyn naturalnych.

Doktryna niepokalanego poczęcia:

Doktryna katolicka uczy, że Maryja podobnie jak Jezus została niepokalanie poczęta. W Piśmie Świętym nie ma jakichkolwiek wskazówek, aby tak było. Wygląda na to, że jest to jedna z tych nauk, które nie mają żadnego oparcia w Biblii.

Czy Maryja jest mediatorką pomiędzy Bogiem a człowiekiem?

Modlitwa do Maryi jest jedną z podstawowych modlitw katolickich, co oczywiście sugeruje, że jest ona formą bóstwa. Księża katoliccy zachęcają do owej modlitwy wierząc, że przez Maryję i jej wstawiennictwo dotrzemy do Jezusa. Biblia wyraźnie uczy:

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, Który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie”. 1 List św. Pawła do Tymoteusza 2:5-6

Jak widać Biblia wyraźnie opisuje kto jest pośrednikiem i dlaczego. Ani Maryja, ani żaden święty nie może wysłuchać modlitw wierzących ponieważ pośrednik jest tylko jeden – Jezus Chrystus.

Jezus powiedział:

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie”. Ewangelia św. Jana 14:6

Uwielbienie Maryjne

Uwielbienie Maryi w kościele katolickim uzasadnia się wypowiedzią:

„A gdy On to mówił, pewna niewiasta z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do niego: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś”. Ewangelia św. Łukasza 11:27

Pomija się jednak to, co powiedział Jezus w następnym wersie:

11:28 – „On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”.
Jezus Chrystus nie akceptuje wypowiedzi owej kobiety, zamiast tego wyraźnie kładzie nacisk na słuchanie Jego słowa.

Natomiast wydarzenie w świątyni, opisane w Ewangelii św. Łukasza, ukazuje Maryję jako omylną osobę, co mija się z nieomylnością Jezusa:

„I ujrzawszy go, zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu, cóżeś nam to uczynił? Oto ojciec twój i ja bolejąc szukaliśmy ciebie. I rzekł do nich: Czemuście mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę? Lecz oni nie rozumieli tego słowa, które im mówił”. Ewangelia św. Łukasza 2:48-50

Jezus nie widział w Maryi istoty boskiej, co przedstawione jest wyraźnie w Ewangelii Św. Marka:

„Wtedy przyszli matka i bracia jego, a stojąc przed domem, posłali po niego i kazali go zawołać. A wokół niego siedział lud. I powiedzieli mu: Oto matka twoja i bracia twoi, i siostry twoje są przed domem i poszukują cię. I odpowiadając, rzekł im: Któż jest matką moją i braćmi? I powiódł oczyma po tych, którzy wokół niego siedzieli, i rzekł: Oto matka moja i bracia moi. Ktokolwiek czyni wolę Bożą, ten jest moim bratem i siostrą, i matką”. Ewangelia św. Marka 3:31-35

Rada Maryi dla ciebie

Biblia ukazuje Maryję jako oddaną oraz bogobojną osobę, którą Bóg wybrał na matkę dla Jezusa.

„I wszedłszy do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami”. Ewangelia św. Łukasza 1:28

Podczas ślubu w Kanie Galilejskiej matka Jezusa dała osobom posługującym dobrą radę:

„Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie!”. Ewangelia św. Jana 2:5

Jeżeli mamy szacunek do wiary oraz jeśli jesteśmy oddani Maryi, powinniśmy posłuchać jej rady i czynić to czego Jezus od nas wymaga.

Maryja otrzymuje Ducha Świętego

Po wniebowstąpieniu Jezusa, Maryja należała do grupy 120 osób, które podczas Święta Pięćdziesiątnicy czekały w Jerozolimie na otrzymanie Ducha Świętego.

„Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z braćmi jego”. Dzieje Apostolskie 1:14

Zarówna Matka Jezusa, jak i Apostołowie czekali tam na Ducha Świętego – co oznacza, że nikt z nich nie był idealny i wszyscy musieli owego Ducha otrzymać.

„A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”. Dzieje Apostolskie 2:1-4

Dopiero po otrzymaniu Ducha Świętego, Maryja stała się prawdziwą chrześcijanką i wraz z zebranymi tam osobami stała się dziedziczką życia wiecznego. Jest to w Biblii ostatni zapis z jej życia, gdyż jej imię nie pojawia się już więcej w Nowym Testamencie. Imię Jezusa natomiast pojawia się kilkaset razy i pozostaje On centralną postacią Nowego Testamentu.

June 2, 2023October 12, 2023

Szatan a Biblia

Bardzo częstymi naukami w dawnych kościołach chrześcijańskich były nauki o niesamowitej mocy szatana i jego kontroli nad członkami kościoła. Doktryny tego typu bardzo często wykorzystywane są do usprawiedliwiania swoich słabości oraz po prostu do zastraszania wiernych. Kościół katolicki przez ponad 1500 lat używał owych technik, aby wyłudzać pieniądze oraz budzić strach. W dzisiejszych czasach z przykrością musimy stwierdzić, że wiele spośród współczesnych kościołów przejęło te nauki, które jak za chwilę się przekonamy nie mają oparcia w Piśmie Świętym. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego zamiast ufać Bogu i temu co On ma na ten temat do powiedzenia ufamy historiom, których głównym źródłem są zabobony oraz wymyślone opowieści? W tym krótkim studium, bazowanym wyłącznie na Biblii, obalimy kilka mitów krążących od wieków.

Czy szatan zna nasze myśli? Aby odpowiedzieć na to pytanie zajrzyjmy do Księgi Daniela.

„W dwunastym roku panowania Nebukadnesara miał Nebukadnesar sen, tak iż jego duch był zaniepokojony i sen go odszedł. I kazał król zwołać wróżbitów i magów, czarowników i Chaldejczyków, aby królowi opowiedzieli jego sen; i przyszli, i stanęli przed królem. Wtedy król rzekł do nich: Miałem sen i mój duch jest zaniepokojony, bo chcę zrozumieć ten sen. Wtedy król rzekł do nich: Miałem sen i mój duch jest zaniepokojony, bo chcę zrozumieć ten sen. Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi po aramejsku: Królu, żyj na wieki!

Opowiedz sen swoim sługom, a wyłożymy ci go. A król odpowiedział Chaldejczykom i rzekł: Mój wyrok jest wydany: Jeżeli mi nie opowiecie i nie wyłożycie tego snu, będziecie rozsiekani na kawałki, a wasze domy będą obrócone w kupy gruzu. Jeśli natomiast opowiecie mi i wyłożycie sen, otrzymacie ode mnie dary i upominki, i wielką cześć; opowiedzcie mi przeto sen i wyłóżcie go!

Wtedy po wtóre odpowiedzieli, mówiąc: Niech król opowie swoim sługom sen, a my ci go wyłożymy. Lecz król odpowiedział, mówiąc: Wiem na pewno, że wy chcecie zyskać na czasie, ponieważ widzicie, że wyrok jest przeze mnie wydany. Jeżeli mi nie opowiecie snu, jeden jest tylko wyrok na was: Zmówiliście się, że dacie mi kłamliwą i zwodniczą odpowiedź, aż czasy się zmienią; przeto opowiedzcie mi sen, abym wiedział, że możecie mi go wyłożyć. Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi, mówiąc: Nie ma na ziemi człowieka, który by mógł spełnić żądanie króla; jak też w ogóle żaden wielki i potężny król nie stawiał takiego żądania wobec wróżbity, maga i Chaldejczyka. To, czego król żąda, jest trudne, a nie ma drugiego takiego, kto by tę rzecz królowi oznajmił, oprócz bogów, którzy nie mieszkają wśród ludzi. Z tego powodu król był bardzo zły i bardzo się rozgniewał, i kazał stracić wszystkich magów babilońskich. A gdy wydano rozkaz stracenia magów, miano stracić także Daniela i jego towarzyszy. Wtedy Daniel mądrze i roztropnie zwrócił się do Ariocha, dowódcy gwardii przybocznej króla, który wyszedł, aby stracić magów babilońskich. Odezwał się do Ariocha, oficera królewskiego, tymi słowy: Dlaczego rozkaz królewski jest taki srogi? Wtedy Arioch objaśnił tę rzecz Danielowi. Na to Daniel poszedł i prosił króla, aby mu dał czas na wyłożenie królowi snu.Potem pobiegł Daniel do domu i opowiedział tę rzecz swoim towarzyszom: Ananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi, Aby wybłagali u Boga niebios miłosierdzie z powodu tej tajemnicy, by nie stracono Daniela i jego towarzyszy wraz z pozostałymi magami babilońskimi. Wtedy Danielowi została objawiona w nocnym widzeniu tajemnica, za co Daniel wysławiał Boga niebios. I zaczął Daniel mówić tymi słowy: Niech będzie błogosławione imię Boga od wieków na wieki, albowiem do niego należą mądrość i moc. On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów, udziela mądrości mądrym, a rozumnym rozumu. On odsłania to, co głębokie i ukryte; wie co jest w ciemnościach, u Niego mieszka światłość. Ciebie, Boże moich ojców chwalę i wysławiam, bo mi dałeś mądrość i moc, a teraz oznajmiłeś mi, o co cię prosiliśmy; oznajmiłeś nam sprawę króla. Potem Daniel udał się do Ariocha, któremu król polecił stracić magów babilońskich, i tak rzekł do niego: Nie wytracaj magów babilońskich! Wprowadź mnie do króla, a ja wyłożę królowi sen. Wtedy Arioch śpiesznie wprowadził Daniela do króla i tak rzekł do niego: Znalazłem męża wśród wygnańców judzkich, który wyłoży królowi sen. I odezwał się król, i rzekł do Daniela, którego imię było Baltazar: Czy rzeczywiście możesz mi opowiedzieć sen, który miałem, i wyłożyć go? Daniel odpowiedział królowi tymi słowy: Tajemnicy, o którą pyta król, nie mogą wyjawić królowi ani magowie, ani wróżbici, ani czarownicy, ani astrolodzy. Jest jednak Bóg na niebie, który objawia tajemnice i wyjawia królowi Nebukadnesarowi, co się stanie w przyszłych dniach. A twój sen i twoje widzenie, które ci przeszły przez głowę, są takie: Tobie, o królu, przyszły na twoim łożu myśli o tym, co kiedyś się stanie, a ten, który objawia tajemnice, powiedział ci, co się stanie. Nie dzięki mądrości, którą miałbym w większym stopniu niż wszyscy żyjący, jest mi objawiona ta tajemnica, lecz abym wyłożył królowi sen i abyś ty zrozumiał myśli swojego serca. Ty, królu, miałeś widzenie: Oto olbrzymi posąg stał przed tobą; wielki był ów posąg, potężny jego blask, a straszny jego wygląd. Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi, Jego golenie z żelaza, jego nogi po części z żelaza, po części z gliny. Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię. Taki jest sen, a teraz go wyłożymy królowi: Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, W którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota, Ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię. Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze. A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną. Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, Jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny. Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi; i rozkazał złożyć mu ofiary z pokarmów i kadzidlane. Potem odezwał się król i rzekł do Daniela: Zaprawdę wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów. On objawia tajemnice; gdyż ty mogłeś odsłonić tę tajemnicę. Potem wyniósł król Daniela na wysokie stanowisko, hojnie go obdarował i powołał go na namiestnika całej prowincji babilońskiej i na naczelnego zwierzchnika wszystkich magów babilońskich”. Księga Daniela 2:1-48

Prorocy Baala nie byli w stanie opowiedzieć snu Nebukadnesara, ponieważ ich bóg czyli Baal (Baal z Ur lub po prostu Belzebub) nie był w stanie tego zobaczyć, natomiast dla Boga Daniela nie był to żaden problem. Jest to jedna z wielu opowieści Starego Testamentu o tej tematyce. Szatan w takich sytuacjach może próbować, ale o ostatecznym wyniku decyduje Bóg.

Czy należy być uważnym?

Słowo Boga podaje:

„Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, Nie dawajcie diabłu przystępu”. List św. Pawła do Efezjan 4:26-27

Gniewając się na ludzi i nie wybaczając im przestajemy być posłuszni Słowu Boga, przez co oddalamy się od Niego. W przeciwnym wypadku nie jesteśmy zagrożeni, czyli ów wers tyczy się tych, którzy nie są posłuszni Bogu.

oraz

„Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was”. List św. Jakuba 4:7

Ten wers jest w swojej formie podobny do wersu poprzedniego. Osoba, którą diabeł nękał nie poddała się jeszcze Bogu. Poddając się Bogu przeciwstawiamy się szatanowi co sprawia, że ten ucieka. Ciekawym jest fakt, że Jakub pisze o ucieczce, nie o zwykłym odejściu. Uciekamy od tego, kogo zazwyczaj się bardzo boimy, także Chrześcijanin nie może bać się szatana, ponieważ to szatan boi się Chrześcijanina.

oraz

„Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć”. 1 List św. Piotra 5:8

Bądźcie trzeźwi, czyli nie zapędzajcie się w cokolwiek co nie jest zgodne z Ewangelią, ponieważ na takich czai się wróg. Jeżeli jesteś trzeźwy nie masz czego się bać, gdyż wilki lub lwy atakują najsłabsze zwierzęta ze stada, które powinny być ochraniane przez mocniejsze zwierzęta, co niestety nie zawsze jest wykonywane, gdyż doktryny niektórych kościołów chrześcijańskich nie zawsze są prawidłowe.

oraz

„Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich”. List św. Pawła do Efezjan 6:11-12

Prowadzimy bój z nadziemskimi władzami, bój który już jest wygrany, co wytłumaczymy poniżej. Jesteśmy po wygranej stronie i naszym zadaniem bojowym jest ratować pogrążonych w świecie. Nie skupiaj się na szatanie, który i tak już jest przegrany, tylko skup się na Bogu. Spoglądając na świat, nie szukaj szatana, a spójrz na piękno stworzone przez Boga, ponieważ to właśnie w Nim jest cała moc.

Czy szatan może być w kilku miejscach w tym samym czasie?

„Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz”. Księga Joba 1:6-7

W powyższym fragmencie wyraźnie widać, że szatan nie potrafi tego, co potrafi Bóg, który jest we wszystkich miejscach w każdym czasie. Bóg jest Istotą dla której nie istnieje nawet czas. Szatan natomiast jest związany w czasoprzestrzeni.

Czy można mieć pakt z szatanem?

Jezus Chrystus powiedział:

„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa”. Ewangelia św. Jana 8:44

Wyobraź sobie, że pracujesz dla kogoś, kto jest najbardziej utalentowanym na świecie kłamcą, oszustem, krzywoprzysięzcą, dla kogoś, kto nienawidzi cię z całego swego złego serca. Czy sądzisz, że ów człowiek dotrzymałby danych tobie obietnic? Wątek paktu z szatanem dobrze sprzedaje się w Hollywood, ale w rzeczywistości jest to słaba inwestycja, jeżeli w ogóle możliwa. Szatan nienawidzi wszystkich ludzi – także satanistów.

Czy należy się bać szatana?

Sporo osób w dzisiejszym świecie drży przed szatanem, nie zdając sobie sprawy z tego, że to przecież Bóg ma władzę nad wszystkim. Jeżeli chcesz się bać siły wyższej, to bój się Boga, którego boi się szatan

„Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą”. List św. Jakuba 2:19

oraz:

„Tedy go demony prosiły, mówiąc: Jeśli nas wypędzasz, to poślij nas w tę trzodę świń. I rzekł im: Idźcie! A one wyszedłszy, weszły w świnie. I oto cała trzoda ruszyła pędem po urwisku do morza i zginęła w wodach”. Ewangelia św. Mateusza 8:31-32

Jezus Chrystus posiada absolutną moc nad wszystkimi mocami. Jeżeli Jemu służysz, nie musisz się niczego, ani nikogo bać, ponieważ On wyzwolił cię od jakiegokolwiek strachu.

Jaką moc nad szatanem ma Jezus oraz jego uczniowie?

„Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją”. Ewangelia św. Marka 16:16-18

Chrześcijanie mają niesamowitą moc daną im od Boga, której niestety bardzo często nie są świadomi. W wyniku błędnych doktryn kościelnych i nieprawidłowego nauczania, nie są w stanie pełnej świadomości oraz gotowości do służenia swemu Panu. W prawdziwym kościele chrześcijańskim wszystkie ze znaków wymienionych w Ewangelii św. Marka 16 powinny być obecne.

„Piszę wam, ojcowie, gdyż znacie tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieńcy, gdyż zwyciężyliście złego. Napisałem wam, dzieci, gdyż znacie Ojca. Napisałem wam, ojcowie, gdyż znacie tego, który jest od początku. Napisałem wam, młodzieńcy, gdyż jesteście mocni i Słowo Boże mieszka w was, i zwyciężyliście złego”. 1 List św. Jana 2:13-14

W Biblii napisane jest, że młodzi zwyciężyli złego, czyli jak nie trudno zauważyć jest to czas przeszły, a zatem już jest po bitwie – dokonało się. Warto zwrócić uwagę na to, że określenie „zwyciężyliście złego” powtarza się dwa razy pod rząd, co w Piśmie Świętym używane jest w bardzo istotnych doktrynach, często lekceważonych przez tamtejsze zbory. Jezus Chrystus także używał tego typu formy powtórzeń, aby podkreślić wagę danej nauki.

Czy chrześcijanin może być opętany przez szatana?

Biblia podaje:

„Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie”. 1 List św. Jana 4:4

„Ten, który jest na świecie” to oczywiście szatan. Nie ma on dostępu do osób napełnionych Duchem Świętym, ponieważ to one mają moc, aby go wyganiać. Większy jest „Ten”, czyli Duch Święty, który mieszka w chrześcijanach. Wyganianie demonów opisane jest tylko w Nowym Testamencie i dotyczy ludzi niewierzących. Jeżeli w twoim kościele odbywają się tego typu praktyki, czyli wyganianie demonów z członków kościoła, to powinieneś zdecydowanie przemyśleć czy to co się dzieje na pewno pokrywa się z Biblią. Jednym z najlepszych kłamstw szatana jest przekonanie chrześcijan o swojej potędze, przemilczając fakt, że to przecież on został wygnany przez Boga.

„A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi”. Ewangelia św. Mateusza 28:18

Jezus Chrystus ma władzę absolutną, przez co Jego uczniowie, czyli chrześcijanie w żaden sposób nie mogą być opętani – jest to niemożliwe oraz duchowo nielogiczne. Biblia przedstawia o wiele więcej sytuacji ukazujących wyższość Jezusa nad szatanem. Bóg nakazuje nam w swoim słowie aby się radować i szukać Go wszędzie. Doszukując się wszędzie szatana, tracimy radość życia, dzięki której jesteśmy dobrymi świadkami Pana. Pamiętaj, bitwa została wygrana, więc raduj się i z tą radością i entuzjazmem głoś Ewangelię. Amen.

June 2, 2023June 2, 2023

Duch Swienty

Duch Święty

Co Biblia mówi na temat Ducha Świętego? W tej nauce chcielibyśmy przytoczyć wersety z Biblii do samodzielnego rozważania.

Ewangelia św. Mateusza 3:11:

„Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”.

Ewangelia św. Marka 16:15-20:

„I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją. A gdy Pan Jezus to do nich powiedział, został wzięty w górę do nieba i usiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i wszędzie kazali, a Pan im pomagał i potwierdzał ich słowo znakami, które mu towarzyszyły”.

Ewangelia św. Łukasza 11:9-13:

„A ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. Gdzież jest taki ojciec pośród was, który, gdy syn będzie go prosił o chleb, da mu kamień? Albo gdy będzie go prosił o rybę, da mu zamiast ryby węża? Albo gdy będzie prosił o jajo, da mu skorpiona? Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą”.

Ewangelia św. Jana 1:33:

„I ja go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym”.

Ewangelia św. Jana 3:3-8:

„Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha”.

Ewangelia św. Jana 4:13-14:

„Odpowiedział jej Jezus, mówiąc: Każdy, kto pije tę wodę, znowu pragnąć będzie; Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”.

Ewangelia św. Jana 4:23-24:

„Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie”.

Ewangelia św. Jana 6:35:

„Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie”.

Ewangelia św. Jana 7:37-39:

„A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony”.

Ewangelia św. Jana 14:15-17:

„Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki – Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie”.

Ewangelia św. Jana 14.25-26:

„To wam powiedziałem z wami przebywając. Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem”.

Ewangelia św. Jana 16:7:

„Lecz ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was”.

Ewangelia św. Jana 16:13:

„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi”.

Dzieje Apostolskie 1:4-8:

„A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. Gdy oni tedy się zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, czy w tym czasie odbudujesz królestwo Izraelowi? Rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił, Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

Dzieje Apostolskie 2:3-4:

„I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”.

Dzieje Apostolskie 2:32-39:

„Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy świadkami jesteśmy; Wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid wstąpił do nieba, powiada bowiem sam: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła”.

Dzieje Apostolskie 5:29-32:

„Piotr zaś i apostołowie odpowiadając, rzekli: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie, Tego wywyższył Bóg prawicą swoją jako Wodza i Zbawiciela, aby dać Izraelowi możność upamiętania się i odpuszczenia grzechów. A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni”.

Dzieje Apostolskie 8:14-20:

„A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży”.

Dzieje Apostolskie 10:44-48:

„A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego; Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni”.

Dzieje Apostolskie 11:13-16:

„Opowiedział nam on, jak ujrzał anioła, który się pojawił w domu jego i rzekł: Poślij do Joppy i sprowadź Szymona, którego nazywają Piotrem, A on powie ci słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały dom twój. A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym”.

Dzieje Apostolskie 19:1-6:

„Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów, Rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali”.

List św. Pawła do Rzymian 5:5:

„A nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany”.

List św. Pawła do Rzymian 8:1:

„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. 8:2 Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”.

List św. Pawła do Rzymian 8:8-15:

„Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was. Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy”.

1 List św. Pawła do Koryntian 2:9-14:

„Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.”

1 List św. Pawła do Koryntian 3:6:

„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?”.

1 List św. Pawła do Koryntian 6:11:

„A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego”.

1 List św. Pawła do Koryntian 6:19:

„Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych?”.

1 List św. Pawła do Koryntian 10:1-4:

„A chcę, bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu, I wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, I wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus”.

1 List św. Pawła do Koryntian 12:13:

„Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem”.

1 List św. Pawła do Koryntian 14:2:

„Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza”.

1 List św. Pawła do Koryntian 14:14-17:

„Bo jeśli się modlę, mówiąc językami, duch mój się modli, ale rozum mój tego nie przyswaja. Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem. Bo jeżeli wysławiasz Boga w duchu, jakże zwykły wierny, który jest obecny, może rzec na twoje dziękczynienie: Amen, skoro nie rozumie, co mówisz? Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje”.

2 List św. Pawła do Koryntian 1:21-22:

„Tym zaś, który nas utwierdza wraz z wami w Chrystusie, który nas namaścił, jest Bóg, Który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych”.

List św. Pawła do Galacjan 3:2:

„Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą?”.

List św. Pawła do Galacjan 3:14:

„Aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę”.

List św. Pawła do Efezjan 1:13-14:

„W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego”.

List św. Pawła do Efezjan 2:18-22:

„Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, Na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu”.

List św. Pawła do Efezjan 4:30:

„A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia”.

List św. Pawła do Tytusa 3:5-6:

„Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego”.

1 List św. Piotra 1:2:

„Według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, poświęconych przez Ducha ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech się wam rozmnożą”.

1 List św. Jana 3:24:

„A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka”.

June 2, 2023October 12, 2023

Sabat

Sabat w Starym Testamencie miał za zadanie przypominać ludziom o Stwórcy. Podobnie jak i Bóg odpoczął siódmego dnia, tak i ludzie powinni odpoczywać. Jest to znak uległości oraz szacunku dla Niego. W Piśmie Świętym istnieje różnica pomiędzy sabatem Starego Testamentu a sabatem Nowego Testamentu. W Starym Testamencie był to siódmy dzień – w Nowym Testamencie spotykamy się z zupełnie nowym konceptem. Wierzący mają obowiązek czcić Boga codziennie poprzez Ducha Świętego, który nazwany został także odpoczynkiem, czyli dokładnie tym czym był sabat. W czasach Starego Testamentu kapłani nie rozumieli konceptu sabatu, dlatego też nie byli w stanie zgodzić się z Jezusem, który otwarcie ich krytykował, mówiąc że sabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu. Spójrzmy co na ten temat mówi Biblia.

Sabat w Starym Testamencie:

„Przestrzegaj dnia sabatu, aby go święcić, jak rozkazał ci Pan, twój Bóg. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twoją pracę, Ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym. Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień sabatu”. V Księga Mojżeszowa 5:12-15

Izrael podczas sabatu czcił Boga. Dzisiaj w epoce Ducha Świętego mamy obowiązek czcić Boga codziennie pamiętając, że wykupił nas z niewoli tego świata, podobnie jak kiedyś wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej.

„Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykona jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. II Księga Mojżeszowa 31:14-17

W dzisiejszych czasach na szczęście nikogo się nie zabija w wyniku złamania starotestamentowego sabatu. Gdy jednak przestajemy czcić Boga, nasza wiara i zapał zanikają, co może doprowadzić do duchowej śmierci.

„Jest to dla was sabat, dzień całkowitego odpoczynku. Ukorzycie się w waszych duszach. Ustawa to wieczna”. III Księga Mojżeszowa 16:31

W Starym Testamencie sabat jest odpoczynkiem, w Nowym Testamencie natomiast Duch Święty jest naszym odpoczynkiem. Otrzymując więc Ducha Świętego możemy prawidłowo obchodzić sabat. Prorok Izajasz prorokował o wylaniu Ducha Świętego, który w proroctwie nazwany był odpoczynkiem.

„Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcym językiem przemówi do tego ludu ten, Który im rzekł: To jest odpoczynek, dajcie odpoczynek zmęczonemu, i to jest wytchnienie! Lecz nie chcieli słuchać”. Księga Izajasza 28:11-12

„Będziecie przestrzegać moich sabatów i będziecie moją świątynię zbożnie czcić; Jam jest Pan”. III Księga Mojżeszowa 19:30

Izrael miał nakaz od Pana, aby czcić świątynię. W dzisiejszych czasach my jesteśmy świątynią Boga, a każdy z nas jest cegłą tej świątyni. Dbanie o siebie, jak i o naszych braci na pewno jest częścią wypełniania sabatu, o którym mówił Jezus Chrystus.

Sabat w Nowym Testamencie:

„Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; Rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi. Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus”. List św. Pawła do Kolosan 2:16-17

„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”. List św. Pawła do Rzymian 8:1-2

W powyższych wersetach wyraźnie widać, że przestrzeganie starotestamentowego sabatu, jak i prawa zostało zamienione na sabat i prawo duchowe.

„Wtedy powrócili do Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, która leży w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi na jeden sabat”. Dzieje Apostolskie 1:12

W czasach Starego Testamentu nie wolno było podróżować podczas sabatu. Powyższy werset ukazuje starotestamentowy sabat w nowym świetle.

June 2, 2023June 2, 2023

Spotkania chrześcijańskie

Po chrzcie świętym oraz otrzymaniu Ducha Świętego stajemy się częścią kościoła Jezusowego, w którym każdy z nas ma swoje zadanie. Biblia nas nazywa członkami ciała Chrystusa. Osoby, które po nawróceniu nie chcą uczęszczać na spotkania zboru popełniają błąd, a gdy uparcie go kontynuują może on doprowadzić ich do stania się, jak to Biblia nazywa „rozbitkami w wierze”. Pismo Święte ostrzega nas przed tego typu zachowaniem:

„I baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków, Nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża”. List św. Pawła do Hebrajczyków 10:24-25

Chrześcijaństwo to wspólnota, gdzie wierni współżyją z sobą w miłości oraz wspólnej akceptacji. Nie można powiedzieć, że jest się uczniem Jezusa Chrystusa, omijając którąś z Jego nauk. Zbierając się na spotkaniach, uczymy się razem jak iść w Duchu Świętym poprzez studiowanie Biblii. Wyobraźcie sobie studenta, który nie chodzi na zajęcia. Czy ów student będzie gotów stawić się na egzamin końcowy? Nie będzie nawet w stanie napisać prostej kartkówki. Tego typu osoby przyrównane są w Biblii do kozłów, ponieważ kozły w przeciwieństwie do owiec nie żyją w stadach. Każda koza idzie w swoją stronę, nie zwracając uwagi na inne.

„ A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy”. Ewangelia św. Mateusza 25:31-33

Poruszając kwestię ciała Jezusowego, jako zboru w Piśmie Świętym możemy przeczytać:

„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest społecznością ciała Chrystusowego? Ponieważ jest jeden chleb, my, ilu nas jest, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem jesteśmy uczestnikami jednego chleba”. 1 List św. Pawła do Koryntian 10:16-17

oraz:

„Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus; Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma. Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała? A jeśliby rzekło ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała, czy dlatego nie należy do ciała? Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie? Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał. A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? A tak członków jest wiele, ale ciało jedno. Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was”. I List św. Pawła do Koryntian 12:12-21

Każdy członek kościoła ma jakieś zadanie w zborze, którego czasem nawet nie jest świadom, ponieważ wykonuje swoją powinność naturalnie. Bóg nie będzie oczekiwał od nas więcej niż możemy zrobić. On wie najlepiej do czego dana osoba nadaje się najlepiej. Apostołowie, Maryja oraz inni uczniowie Jezusa, aby otrzymać Ducha Świętego, musieli zebrać się w Jeruzalem dokładnie tak, jak nakazał im Jezus:

Chrystus nie powiedział im, aby oczekiwali Ducha Świętego w swoich domach, ale wskazał miejsce gdzie wszyscy powinni byli się zebrać. Jest to pierwszy w Piśmie Świętym przykład spotkania chrześcijańskiego, na którym wierni otrzymują Ducha Świętego, a dowodem Jego otrzymania jest mówienie językami. Otrzymują oni także dary proroctw, które są niezbędne w duchowym wzroście zboru. Bóg wyposaża pierwszy zbór chrześcijański tak samo, jak i każdy dzisiejszy w niezbędne „narzędzia” głoszenia wiary, a są nimi wyżej wymienione dary.