Marcin

Marcin

Od najmłodszych lat mojego życia interesowałem się duchowością. Moją pierwszą religią był katolicyzm, który w miarę upływającego czasu porzuciłem na rzecz ateizmu. W wieku 20 lat zachorowałem na bardzo ciężką depresję, co spowodowało rozpoczęcie psychoterapii, a później farmakoterapii. W 2007r. przeżyłem intensywne doświadczenie duchowe, co skłoniło mnie do ponownego zainteresowania się duchowością. Oczywiście wróciłem do kościoła katolickiego, ale po kilku latach stwierdziłem, że nie ma tam Boga. Dopiero w Kościele Odrodzenia powiedziano mi w jaki sposób mogę mieć osobisty kontakt z Bogiem. Moje życie totalnie się zmieniło i nagle znalazłem pracę, w której byłem 11 lat. Moje zdrowie też się znacznie poprawiło – nie miałem już depresji. Bóg nauczył mnie szacunku do rodziców. Relacje międzyludzkie zaczęły być satysfakcjonujące. Poznałem wielu wspaniałych ludzi z Kościoła Odrodzenia z innych krajów. Teraz mam w sobie dużo spokoju i radości oraz co najważniejsze – cel w życiu tzn. zbawienie.

Peter

Peter

Cześć, jestem Peter. Pochodzę z Tyrolu i przez większość życia byłem muzykiem. Zawsze miałem uczucie, że w życiu musi być coś ważniejszego niż robienie kariery lub wyglądanie dobrze w oczach ludzi.

 

Zanim przyszedłem do Boga, byłem bardzo leniwy i samolubny oraz zawsze musiałem postawić na swoim, co zresztą akceptowali bardzo kochający mnie rodzice. W 2019 roku zacząłem czytać Biblię i próbowałem podejść do niej analitycznie. Natknąłem się na kilka znalezisk w Internecie, takich jak pozostałości egipskich rydwanów, zbroi i włóczni w najpłytszej części Morza Czerwonego. Mniej więcej w tym czasie mieliśmy koncert z naszym zespołem w Niemczech. Tam mój kolega puzonista powiedział mi coś,co zapamiętałem do dziś. Powiedział: “Pewnego dnia pójdziesz za to twoje poszukiwanie do nieba”. Wtedy coś we mnie kliknęło i pomyślałem sobie: “Niebo, to jest miejsce, do którego naprawdę chcę iść“. Jakiś czas później przypomniałem sobie wieczór w restauracji, kiedy rozmawiałem dokładnie z tym samym kolegą. Powiedział mi wtedy, że znajoma Kathrin też wierzy w Boga.

Postanowiłem do niej zadzwonić i powiedzieć jej, że także wierzę w Boga i w chwili obecnej studiuję Biblię. Kathrin była bardzo cierpliwa wobec mnie, ponieważ w tamtym czasie pomimo, że sporo czytałem nie rozumiałem Biblii i na początku bardzo trudno było mnie do czegokolwiek przekonać. Nie wiedziałam, że do Boga należy się tylko wtedy, gdy otrzyma się Ducha Świętego i zostanie się ochrzczonym w imię Jezusa. Kathrin znalazła dla mnie odpowiednie wersety w Biblii i pokazała mi drogę. Powiedziała mi, abym modlił się do Boga i prosił Go, aby dał mi Ducha Świętego. Robiłem to wielokrotnie przez następne 2-3 miesiące. 2 kwietnia, po obejrzeniu filmu “Passion of Christ“ byłem wstrząśnięty, gdy zdałem sobie sprawę z tego, co Jezus musiał dla nas wycierpieć, modliłem się bardziej żarliwie niż zwykle o Ducha Świętego. Nie wypowiedziałem jeszcze 10 słów, gdy nagle przemówiłem w innym języku i było tak, jakbym nie mógł już wypowiedzieć angielskiego słowa, mimo że chciałem kontynuować modlitwę po angielsku. Patrząc wstecz wiem, że w tamtym momencie stałem się nową osobą w Chrystusie i dziękuję za to naszemu wielkiemu, łaskawemu Bogu.

13 czerwca zostałem ochrzczony w domu Pastora Helmuta w Tscherms. Pan zmienił mnie od podstaw przez swojego Ducha Świętego i od tego czasu uzdrowił kilka osób wokół mnie.

Największym darem jednak jest to, że Bóg nie oszczędził swojego Syna, aby wszyscy, którzy chcą naśladować Jezusa i żyć zgodnie z wolą Bożą, mogli zostać zbawieni. Jezus żyje, kocha cię, drogi czytelniku, i chce zbawić także ciebie. Zdecyduj się na życie wieczne, zdecyduj się na Jezusa! Odwróć się od dotychczasowego grzesznego życia, daj się ochrzcić i przyjmij Ducha Świętego! (Dzieje Apostolskie 2:38)

Dagmara

Dagmara

Wychowałam się w rodzinie katolickiej. Jak przystępowałam do pierwszej komunii świętej chciałam zostać zakonnicą. Gdy miałam 14 lat umarła moja mama, wtedy zachorowałam na chorobę psychiczną. W liceum poznałam dziewczynę, którapowiedziała mi o Bogu i że mogę mieć bliską z Nim relację. W wieku 17 lat dostałam Ducha Świętego w Kościele Zielonoświątkowym. Gdy miałam 18 lat zostałam ochrzczona tak jak jest napisane w Biblii. Kiedy zaczęłam mieć pierwsze problemy duchowe zamiast zwrócić się do Boga zwróciłam się do ludzi w kościele. Niestety ludzie mi nie pomogli, więczawiedziona przestałam kroczyć Bożą ścieżką. Poza tym nikt mi nie powiedział, że muszę modlić się w Duchu Świętym. Przez jakiś czas nie chodziłam do żadnego kościoła.

Po jakimś czasie spotkałam tę samą osobę, która powiedziała mi o innym kościele. Postanowiłam przekonać się czy tam znajdę odpowiedzi na moje pytania. Kiedy zaczęłam chodzić na te spotkania, zaczęłam być złym świadectwem. Zaczęłam oszukiwać moją rodzinę, przeklinaći kłamać. Jakiś czas później przestałam tam chodzić. Gdybym nie poznała Lucji i Avril w autobusie, pewnie do dziś nie kroczyłabym Bożą ścieżką.

Odkąd pamiętam zawsze chciałam mieć męża który będzie mocny i stabilny duchowo. Kiedy przyszłam do KościołaRevival spotkałam tam mojego przyszłego męża Rafała. Urodziła nam się córka Ania.Wreszcie kiedy czytałam Biblię rozumiałam ją. Byliśmy wspaniałą rodziną, kroczącą Bożą Ścieżką. Niestety 6 listopada 2020 roku mój mąż zmarł. Dzięki Bogu i pomocy ludzi z Kościoła Revival miałam pokój, który przewyższa wszelkie zrozumienie.Wiem teraz, że Rafał śpi i że spotkamy się jak Jezus Chrystus wróci.

Dziękuję Bogu, że mam możliwość służenia Mu z całego ochotnego serca. Od dziecka kochałam śpiewać. Od niedawna zaczęłam śpiewać w kościele z mikrofonem. Jestem bardzo wdzięczna za inicjatywę Pastora i za możliwość służenia w kościele. Dziękuję bardzo za wspaniałe braterstwo i za wszystkich ludzi na całym świecie z Kościoła Odrodzenia. Mamy jedną wizję i jeden cel.

Ewa z Polski 

Ewa

Mam na imię Ewa. Urodziłam się w Polsce i tutaj też mieszkam. Pochodzę z rodziny, wktórej byłam kochana i niczego mi nie brakowało. Byłam wychowywana przez rodziców w wierze katolickiej, ale szybko się zorientowałam, że Bóg był tylko dla nich tradycją. Ja jednak pragnęłam znać Boga i mieć z nim żywą relację.


Często chodziłam do kościoła, modliłam się, czytałam Biblię, ale jej nie rozumiałam. Wiedziałam, że chcę być zbawiona i chciałam podobać się Bogu, i wypełniać Jego wolę, lecz nie wiedziałam jak. Pewnego dnia, przy jakimś spotkaniu rodzinnym, moja kuzynka Liliana powiedziała mi, że odeszła od kościoła katolickiego, ponieważ tam nie było prawdy, o której Bóg dokładnie mówi w Biblii. Powiedziała, że jest w Kościele Odrodzenia (Revival Centers Church). Opowiedziała, że ma prawdziwy kontakt z Bogiem i co trzeba zrobić aby być zbawionym. Przytoczyła mi również wersety z Biblii. Tam przeczytałam, że jeśli chcesz żyć prawdziwie z Bogiem, ochrzcij się poprzez pełne zanurzenie w wodzie, a otrzymasz Ducha Świętego, czego dowodem jest mówienie językami. Zaprosiła mnie również na spotkanie, na które poszłam choć jeszcze wtedy nie byłam przekonana. Zobaczyłam na tym spotkaniu ludzi, którzy prawdziwie rozmawiali z Bogiem i byli przepełnieni miłością do Niego, a spotkanie dokładnie wyglądało tak, jak jest przekazane w Biblii.

Moje serce się poruszyło i już wiedziałam, że tutaj jest Bóg. Po niecałym miesiącu, zostałam ochrzczona przez Pastora Konrada u mojej kuzynki Liliany w domu, w wannie. Dokładnie tak, jak mówi Bóg, całkowicie zostałam zanurzona w wodzie i zaraz potem otrzymałam najpiękniejszy dar od Pana-Ducha Świętego, iwypłynęły ze mnie nieznane mi języki, języki modlitwy, którymi modlę się każdego dnia i przy każdej sposobności.

Od dnia chrztu stałam się nowym człowiekiem i spełniło się moje największe marzenie, żywy kontakt z Bogiem. Wiele od tego czasu się zmieniło i mój kochany Ojciec odnawia mnie z każdym dniem. Biblia, której wcześniej nie rozumiałam, teraz jest drogowskazem do zrozumienia Boga, do nauki i rozumienia Jego woli, ale także, co jest najważniejsze, wtej księdze przekazana jest prawda, bez której nie można podobać się Bogu. On w Biblii zostawił nam przykazania, aby je przestrzegać ale też odsłania tajemnice, poucza, przestrzega i przypomina, że to On nas stworzył, a także instruuje jak mamy postępować, słuchać oraz jak wypełniać Jego słowo.

Bóg uzdrowił mnie z silnych bóli głowy, zabrał niepewność siebie, wlał w moje serce ogromną miłość, za co jestem mu bardzo wdzięczna. Jestem wdzięczna Bogu za moich Braci i Siostry w kościele, za braterstwo i że wspólnie kroczymy drogą do wieczności. Dziękuję Bogu za błogosławieństwa, które od Niego otrzymuje. Każdy dzień z Panem jest dla mnie cudem. Dziękuję za uleczenia z wielu chorób znajomych z bliskiego i dalszego otoczenia. Dziękuję za wysłuchane modlitwy.

Jestem wdzięczna za jego przeogromną miłość. Choć nie omijają mnie problemy, toBóg zawsze mnie od nich wyswobadza. Jestem Jemu wdzięczna za mojego męża i pracę, którą wykonuję. 

Każdy dzień jest wielkim darem od mojego Boga.

Lucia z Polski 

Lucia

Mam na imię Lucia, dorastałam w Szwajcarii w środowisku, w którym zawsze miałam wszystko, czego potrzebowałam: kochającą rodzinę, przyjaciół i dobrobyt. Jako dziecko chodziłam z rodzicami do kościoła protestanckiego, ale ponieważ nigdy nie czułam tam obecności Boga, opuściłam kościół już jako nastolatka. W tym samym czasie jednak rozpoczęło się moje poszukiwanie “czegoś” i przez pewien czas interesowałam się ezoteryką. Chociaż wiele z tych filozofii brzmiało interesująco, nie byłam jednak pewna, do której istoty powinnam się zwrócić, gdy naprawdę potrzebowałam pomocy: czy powinnam zadzwonić do mojego anioła stróża, modlić się do wszechświata czy przytulić drzewo w lesie? Wszystko wydawało się możliwe, a jednak nigdy nie otrzymałam odpowiedzi. 

Kiedy miałam 19 lat, podróżowałam po Australii, gdzie usłyszałam o tamtejszym kościele Revival Centres. Postanowiłam pójść na spotkanie i po raz pierwszy w życiu poczułam obecność Boga. Moje przeczucie nie było błędne, ponieważ ludzie mówili tam o Bogu tak, jakby znali Go osobiście, a wielu z nich doświadczyło uzdrowienia lub wielkiej zmiany w swoim życiu dzięki Bożej pomocy. Po powrocie do Szwajcarii nie mogłam o tym zapomnieć, więc niedługo później pojechałam do Włoch, gdzie ten sam kościół organizował obóz. 

Na tym obozie w sierpniu 2001 roku modliłam się o otrzymanie Ducha Świętego i kilka sekund później mówiłam językami. Dwa dni później zostałam ochrzczona przez całkowite zanurzenie w zimnym górskim jeziorze. Wreszcie wiedziałam, do którego Boga mogę się modlić i jak powinnam się modlić: Do Boga Biblii, w nowym języku, który jest naszym językiem modlitwy. Od tamtego dnia w sierpniu 2001 roku codziennie modlę się językami do Boga, a On niezliczoną ilość razy udowadnia swoją wierność odpowiadając na moje modlitwy.  

Zostałam również uzdrowiona mocą Bożą. Po tym, jak lekarz zdiagnozował u mnie nadczynność tarczycy i powiedział, że będę musiała przyjmować leki do końca życia, wraz z całym kościołem modliłam się do Boga i po kilku miesiącach objawy całkowicie ustąpiły i nie potrzebowałam żadnych leków. 

Mój mąż i ja mieszkamy teraz w Polsce, gdzie opowiadamy ludziom o Bogu. Obserwowanie, jak życie ludzi zmienia się na lepsze dzięki mocy Ducha Świętego, jest jedną z najwspanialszych rzeczy, jakie istnieją. 

Wielu ludzi myśli, że szczęście to pieniądze albo dobra praca, ale ja wiem że to tylko iluzja. Wszystko to miałam, lecz nic nie mogło wypełnić mojej pustki, która była wewnątrz mnie, zanim poznałam Boga. Tylko Bóg daje nam prawdziwe szczęście, spełnienie i pokój, nawet w trudnych sytuacjach.

Pastor Konrad

Pastor Konrad

Nie mogę powiedzieć, że byłem człowiekiem poszukującym Boga. Znajomego, który mi o Nim mówił po cichu wyśmiewałem uważając, że najwyraźniej jest w okresie tak zwanego kryzysu wieku średniego. Pewnego pięknego dnia, w pewnym nie mniej pięknym miasteczku, dałem mu się namówić (jedynie z grzeczności) na odwiedzenie jego kościoła. Zawsze uważałem chrześcijan za dziwaków mówiących lekko od rzeczy, także nie spodziewałem się niczego spektakularnego. Wchodząc jednak do sali kinowej, gdzie odbywało się spotkanie, zobaczyłem niesamowitych ludzi, którzy mówili o Bogu tak, jakby Go naprawdę znali.

Nie był On dla nich (jak wtedy dla mnie) abstrakcyjnym konceptem – był prawie czymś dotykalnym. Zachwyciła mnie ich prostota, niewinność oraz czystość umysłu. Jako artysta znalazłem miejsce czyste w swojej formie i treści. Do tej pory nie sądziłem, że tacy ludzie istnieją, uważałem ich za wymarły gatunek, tak że łatwo chyba sobie wyobrazić moje zaskoczenie. Jako sceptyk postanowiłem jednak obserwować ową grupę, chodząc tam raz na jakiś czas i próbując przyłapać ich na jakiejś nieprawości. Po trzech latach obserwacji oraz dyskusji z owymi ludźmi musiałem się poddać – „ byli czyści”.

Pomimo, iż moje tamtejsze życie różniło się od ich życia tak bardzo, jak bardzo mogą różnić się dwie rzeczy, postanowiłem się ochrzcić, gdyż czułem, że potrzebuję Boga, aby pomógł mi przejść przez owo dziwaczne życie, którym przecież mnie obdarzył. W tym właśnie momencie zaczyna się moja historia: pełna niespodzianek, dziwnych sytuacji, błogosławieństw, miłości, orzechów ciężkich do zgryzienia, wiary w niemożliwe stające się możliwym, misji apostolskich oraz wielu innych niesamowitych przeżyć o których chętnie bym tobie opowiedział. Moje życie zostało totalnie odmienione i gdy czasem pomyślę o tym kim byłbym dzisiaj bez Boga, widzę jedynie pustkę.

Maryja – matka Jezusa

Maryja - matka Jezusa

lies or truth

Wielu ludzi zarówno protestantów, jak i katolików wierzy w koncept maryjny pomimo, iż nigdy nie dostarczono wystarczających dowodów z Biblii o prawidłowości owego konceptu. Wiara w to polega bardziej na powielaniu religijnych rytuałów, z którymi te osoby zostały zaznajomione od dziecka i nad którymi nie zastanawiano się głębiej. Na szczęście istnieją ludzie, którzy szczerze szukają Boga, badając dokładnie Jego słowo. Porzucają oni wpojone im dogmaty i obrzędy religijne dla prawdziwych nauk Jezusa Chrystusa. Ten artykuł jest porównaniem doktryny katolickiej dotyczącej Maryi ze słowami Jezusa oraz Jego Apostołów zapisanymi w Biblii.

 

Maryja zawsze dziewicą?

Według nauk katolickich podczas porodu Jezusa i po nim Maryja pozostała dziewicą. Według nauk Nowego Testamentu wygląda to nieco inaczej.

 

„ A przyszedłszy w swoje ojczyste strony, nauczał w synagodze ich, tak iż się bardzo zdumiewali i mówili: Skąd ma tę mądrość i te cudowne moce? Czyż nie jest to syn cieśli? Czyż matce jego nie jest na imię Maria, a braciom jego Jakub, Józef, Szymon i Juda? A siostry jego, czyż nie są wszystkie u nas? Skąd ma tedy to wszystko? Ewangelia św. Mateusza 13:54-56

 

„A innego z apostołów nie widziałem oprócz Jakuba, brata Pańskiego”. List św. Pawła do Galacjan 1:19

 

„Rzekli więc do niego bracia jego: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby i uczniowie twoi widzieli dzieła, które czynisz. Nikt bowiem nic w skrytości nie czyni, jeśli chce być znany. Skoro takie rzeczy czynisz, daj się poznać światu. Bo nawet bracia jego nie wierzyli w niego”. Ewangelia św. Jana 7:3-5

 

Po przeczytaniu powyższych wersetów naturalnie nasuwają się wnioski:

  1. Po narodzeniu się Jezusa z dziewicy, Maryja i Józef mieli co najmniej sześcioro dzieci;
  2. W oryginale słowo „bracia” tłumaczone z Greki (która jest oryginalnym językiem Nowego Testamentu) brzmi „adelphos” i oznacza po prostu „bracia”. Katoliccy tłumacze twierdzą, że słowo to może także znaczyć „krewni”. Słowo kuzyn w Nowym Testamencie to „suggenes”, co można zobaczyć w Ewangelii św. Łukasza 1:58: „I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią”;
  3. ”Bracia” w Ewangelii św. Jana są jak najbardziej naturalnymi braćmi Jezusa. Najwyraźniej na początku nie wierzyli oni w Jezusa;
  4. Po porodzie Maryja nie mogłaby pozostać dziewicą z przyczyn naturalnych.

Doktryna niepokalanego poczęcia:

 

Doktryna katolicka uczy, że Maryja podobnie jak Jezus została niepokalanie poczęta. W Piśmie Świętym nie ma jakichkolwiek wskazówek, aby tak było. Wygląda na to, że jest to jedna z tych nauk, które nie mają żadnego oparcia w Biblii.

 

Czy Maryja jest mediatorką pomiędzy Bogiem a człowiekiem?

Modlitwa do Maryi jest jedną z podstawowych modlitw katolickich, co oczywiście sugeruje, że jest ona formą bóstwa. Księża katoliccy zachęcają do owej modlitwy wierząc, że przez Maryję i jej wstawiennictwo dotrzemy do Jezusa. Biblia wyraźnie uczy:

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, Który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie”. 1 List św. Pawła do Tymoteusza 2:5-6

Jak widać Biblia wyraźnie opisuje kto jest pośrednikiem i dlaczego. Ani Maryja, ani żaden święty nie może wysłuchać modlitw wierzących ponieważ pośrednik jest tylko jeden – Jezus Chrystus.

Jezus powiedział:

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie”. Ewangelia św. Jana 14:6

 

Uwielbienie Maryjne

Uwielbienie Maryi w kościele katolickim uzasadnia się wypowiedzią:

„A gdy On to mówił, pewna niewiasta z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do niego: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś”. Ewangelia św. Łukasza 11:27

Pomija się jednak to, co powiedział Jezus w następnym wersie:

11:28 – „On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”.
Jezus Chrystus nie akceptuje wypowiedzi owej kobiety, zamiast tego wyraźnie kładzie nacisk na słuchanie Jego słowa.

Natomiast wydarzenie w świątyni, opisane w Ewangelii św. Łukasza, ukazuje Maryję jako omylną osobę, co mija się z nieomylnością Jezusa:

„I ujrzawszy go, zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu, cóżeś nam to uczynił? Oto ojciec twój i ja bolejąc szukaliśmy ciebie. I rzekł do nich: Czemuście mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę? Lecz oni nie rozumieli tego słowa, które im mówił”. Ewangelia św. Łukasza 2:48-50

Jezus nie widział w Maryi istoty boskiej, co przedstawione jest wyraźnie w Ewangelii Św. Marka:

„Wtedy przyszli matka i bracia jego, a stojąc przed domem, posłali po niego i kazali go zawołać. A wokół niego siedział lud. I powiedzieli mu: Oto matka twoja i bracia twoi, i siostry twoje są przed domem i poszukują cię. I odpowiadając, rzekł im: Któż jest matką moją i braćmi? I powiódł oczyma po tych, którzy wokół niego siedzieli, i rzekł: Oto matka moja i bracia moi. Ktokolwiek czyni wolę Bożą, ten jest moim bratem i siostrą, i matką”. Ewangelia św. Marka 3:31-35

 

Rada Maryi dla ciebie

Biblia ukazuje Maryję jako oddaną oraz bogobojną osobę, którą Bóg wybrał na matkę dla Jezusa.

„I wszedłszy do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami”. Ewangelia św. Łukasza 1:28

Podczas ślubu w Kanie Galilejskiej matka Jezusa dała osobom posługującym dobrą radę:

„Rzekła matka jego do sług: Co wam powie, czyńcie!”. Ewangelia św. Jana 2:5

Jeżeli mamy szacunek do wiary oraz jeśli jesteśmy oddani Maryi, powinniśmy posłuchać jej rady i czynić to czego Jezus od nas wymaga.

 

Maryja otrzymuje Ducha Świętego

Po wniebowstąpieniu Jezusa, Maryja należała do grupy 120 osób, które podczas Święta Pięćdziesiątnicy czekały w Jerozolimie na otrzymanie Ducha Świętego.

„Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z braćmi jego”. Dzieje Apostolskie 1:14

Zarówna Matka Jezusa, jak i Apostołowie czekali tam na Ducha Świętego – co oznacza, że nikt z nich nie był idealny i wszyscy musieli owego Ducha otrzymać.

„A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”. Dzieje Apostolskie 2:1-4

Dopiero po otrzymaniu Ducha Świętego, Maryja stała się prawdziwą chrześcijanką i wraz z zebranymi tam osobami stała się dziedziczką życia wiecznego. Jest to w Biblii ostatni zapis z jej życia, gdyż jej imię nie pojawia się już więcej w Nowym Testamencie. Imię Jezusa natomiast pojawia się kilkaset razy i pozostaje On centralną postacią Nowego Testamentu.

Szatan a Biblia

Szatan a Biblia

serpent

Bardzo częstymi naukami w dawnych kościołach chrześcijańskich były nauki o niesamowitej mocy szatana i jego kontroli nad członkami kościoła. Doktryny tego typu bardzo często wykorzystywane są do usprawiedliwiania swoich słabości oraz po prostu do zastraszania wiernych. Kościół katolicki przez ponad 1500 lat używał owych technik, aby wyłudzać pieniądze oraz budzić strach. W dzisiejszych czasach z przykrością musimy stwierdzić, że wiele spośród współczesnych kościołów przejęło te nauki, które jak za chwilę się przekonamy nie mają oparcia w Piśmie Świętym. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego zamiast ufać Bogu i temu co On ma na ten temat do powiedzenia ufamy historiom, których głównym źródłem są zabobony oraz wymyślone opowieści? W tym krótkim studium, bazowanym wyłącznie na Biblii, obalimy kilka mitów krążących od wieków.

Czy szatan zna nasze myśli? Aby odpowiedzieć na to pytanie zajrzyjmy do Księgi Daniela.

„W dwunastym roku panowania Nebukadnesara miał Nebukadnesar sen, tak iż jego duch był zaniepokojony i sen go odszedł. I kazał król zwołać wróżbitów i magów, czarowników i Chaldejczyków, aby królowi opowiedzieli jego sen; i przyszli, i stanęli przed królem. Wtedy król rzekł do nich: Miałem sen i mój duch jest zaniepokojony, bo chcę zrozumieć ten sen. Wtedy król rzekł do nich: Miałem sen i mój duch jest zaniepokojony, bo chcę zrozumieć ten sen. Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi po aramejsku: Królu, żyj na wieki! 

Opowiedz sen swoim sługom, a wyłożymy ci go. A król odpowiedział Chaldejczykom i rzekł: Mój wyrok jest wydany: Jeżeli mi nie opowiecie i nie wyłożycie tego snu, będziecie rozsiekani na kawałki, a wasze domy będą obrócone w kupy gruzu. Jeśli natomiast opowiecie mi i wyłożycie sen, otrzymacie ode mnie dary i upominki, i wielką cześć; opowiedzcie mi przeto sen i wyłóżcie go! 

Wtedy po wtóre odpowiedzieli, mówiąc: Niech król opowie swoim sługom sen, a my ci go wyłożymy. Lecz król odpowiedział, mówiąc: Wiem na pewno, że wy chcecie zyskać na czasie, ponieważ widzicie, że wyrok jest przeze mnie wydany. Jeżeli mi nie opowiecie snu, jeden jest tylko wyrok na was: Zmówiliście się, że dacie mi kłamliwą i zwodniczą odpowiedź, aż czasy się zmienią; przeto opowiedzcie mi sen, abym wiedział, że możecie mi go wyłożyć. Wtedy Chaldejczycy odpowiedzieli królowi, mówiąc: Nie ma na ziemi człowieka, który by mógł spełnić żądanie króla; jak też w ogóle żaden wielki i potężny król nie stawiał takiego żądania wobec wróżbity, maga i Chaldejczyka. To, czego król żąda, jest trudne, a nie ma drugiego takiego, kto by tę rzecz królowi oznajmił, oprócz bogów, którzy nie mieszkają wśród ludzi. Z tego powodu król był bardzo zły i bardzo się rozgniewał, i kazał stracić wszystkich magów babilońskich. A gdy wydano rozkaz stracenia magów, miano stracić także Daniela i jego towarzyszy. Wtedy Daniel mądrze i roztropnie zwrócił się do Ariocha, dowódcy gwardii przybocznej króla, który wyszedł, aby stracić magów babilońskich. Odezwał się do Ariocha, oficera królewskiego, tymi słowy: Dlaczego rozkaz królewski jest taki srogi? Wtedy Arioch objaśnił tę rzecz Danielowi. Na to Daniel poszedł i prosił króla, aby mu dał czas na wyłożenie królowi snu.Potem pobiegł Daniel do domu i opowiedział tę rzecz swoim towarzyszom: Ananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi, Aby wybłagali u Boga niebios miłosierdzie z powodu tej tajemnicy, by nie stracono Daniela i jego towarzyszy wraz z pozostałymi magami babilońskimi. Wtedy Danielowi została objawiona w nocnym widzeniu tajemnica, za co Daniel wysławiał Boga niebios. I zaczął Daniel mówić tymi słowy: Niech będzie błogosławione imię Boga od wieków na wieki, albowiem do niego należą mądrość i moc. On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów, udziela mądrości mądrym, a rozumnym rozumu. On odsłania to, co głębokie i ukryte; wie co jest w ciemnościach, u Niego mieszka światłość. Ciebie, Boże moich ojców chwalę i wysławiam, bo mi dałeś mądrość i moc, a teraz oznajmiłeś mi, o co cię prosiliśmy; oznajmiłeś nam sprawę króla. Potem Daniel udał się do Ariocha, któremu król polecił stracić magów babilońskich, i tak rzekł do niego: Nie wytracaj magów babilońskich! Wprowadź mnie do króla, a ja wyłożę królowi sen. Wtedy Arioch śpiesznie wprowadził Daniela do króla i tak rzekł do niego: Znalazłem męża wśród wygnańców judzkich, który wyłoży królowi sen. I odezwał się król, i rzekł do Daniela, którego imię było Baltazar: Czy rzeczywiście możesz mi opowiedzieć sen, który miałem, i wyłożyć go? Daniel odpowiedział królowi tymi słowy: Tajemnicy, o którą pyta król, nie mogą wyjawić królowi ani magowie, ani wróżbici, ani czarownicy, ani astrolodzy. Jest jednak Bóg na niebie, który objawia tajemnice i wyjawia królowi Nebukadnesarowi, co się stanie w przyszłych dniach. A twój sen i twoje widzenie, które ci przeszły przez głowę, są takie: Tobie, o królu, przyszły na twoim łożu myśli o tym, co kiedyś się stanie, a ten, który objawia tajemnice, powiedział ci, co się stanie. Nie dzięki mądrości, którą miałbym w większym stopniu niż wszyscy żyjący, jest mi objawiona ta tajemnica, lecz abym wyłożył królowi sen i abyś ty zrozumiał myśli swojego serca. Ty, królu, miałeś widzenie: Oto olbrzymi posąg stał przed tobą; wielki był ów posąg, potężny jego blask, a straszny jego wygląd. Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi, Jego golenie z żelaza, jego nogi po części z żelaza, po części z gliny. Patrzyłeś, a wtem bez udziału rąk oderwał się od góry kamień, uderzył ten posąg w nogi z żelaza i gliny, i skruszył je. Wtedy rozsypało się w kawałki żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i było to wszystko jak plewa na klepisku w lecie; i rozniósł to wiatr, tak że nie było po nich śladu. Kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię. Taki jest sen, a teraz go wyłożymy królowi: Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, W którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota, Ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo z miedzi, które opanuje całą ziemię. Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze. A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną. Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, Jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny. Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi; i rozkazał złożyć mu ofiary z pokarmów i kadzidlane. Potem odezwał się król i rzekł do Daniela: Zaprawdę wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów. On objawia tajemnice; gdyż ty mogłeś odsłonić tę tajemnicę. Potem wyniósł król Daniela na wysokie stanowisko, hojnie go obdarował i powołał go na namiestnika całej prowincji babilońskiej i na naczelnego zwierzchnika wszystkich magów babilońskich”. Księga Daniela 2:1-48

Prorocy Baala nie byli w stanie opowiedzieć snu Nebukadnesara, ponieważ ich bóg czyli Baal (Baal z Ur lub po prostu Belzebub) nie był w stanie tego zobaczyć, natomiast dla Boga Daniela nie był to żaden problem. Jest to jedna z wielu opowieści Starego Testamentu o tej tematyce. Szatan w takich sytuacjach może próbować, ale o ostatecznym wyniku decyduje Bóg.

Czy należy być uważnym?

Słowo Boga podaje:

„Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, Nie dawajcie diabłu przystępu”. List św. Pawła do Efezjan 4:26-27

Gniewając się na ludzi i nie wybaczając im przestajemy być posłuszni Słowu Boga, przez co oddalamy się od Niego. W przeciwnym wypadku nie jesteśmy zagrożeni, czyli ów wers tyczy się tych, którzy nie są posłuszni Bogu.

oraz

„Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was”. List św. Jakuba 4:7

Ten wers jest w swojej formie podobny do wersu poprzedniego. Osoba, którą diabeł nękał nie poddała się jeszcze Bogu. Poddając się Bogu przeciwstawiamy się szatanowi co sprawia, że ten ucieka. Ciekawym jest fakt, że Jakub pisze o ucieczce, nie o zwykłym odejściu. Uciekamy od tego, kogo zazwyczaj się bardzo boimy, także Chrześcijanin nie może bać się szatana, ponieważ to szatan boi się Chrześcijanina.

oraz

„Bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć”. 1 List św. Piotra 5:8

Bądźcie trzeźwi, czyli nie zapędzajcie się w cokolwiek co nie jest zgodne z Ewangelią, ponieważ na takich czai się wróg. Jeżeli jesteś trzeźwy nie masz czego się bać, gdyż wilki lub lwy atakują najsłabsze zwierzęta ze stada, które powinny być ochraniane przez mocniejsze zwierzęta, co niestety nie zawsze jest wykonywane, gdyż doktryny niektórych kościołów chrześcijańskich nie zawsze są prawidłowe.

oraz

„Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich”. List św. Pawła do Efezjan 6:11-12

Prowadzimy bój z nadziemskimi władzami, bój który już jest wygrany, co wytłumaczymy poniżej. Jesteśmy po wygranej stronie i naszym zadaniem bojowym jest ratować pogrążonych w świecie. Nie skupiaj się na szatanie, który i tak już jest przegrany, tylko skup się na Bogu. Spoglądając na świat, nie szukaj szatana, a spójrz na piękno stworzone przez Boga, ponieważ to właśnie w Nim jest cała moc.

Czy szatan może być w kilku miejscach w tym samym czasie?

„Otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz”. Księga Joba 1:6-7

W powyższym fragmencie wyraźnie widać, że szatan nie potrafi tego, co potrafi Bóg, który jest we wszystkich miejscach w każdym czasie. Bóg jest Istotą dla której nie istnieje nawet czas. Szatan natomiast jest związany w czasoprzestrzeni.

Czy można mieć pakt z szatanem?

Jezus Chrystus powiedział:

„Ojcem waszym jest diabeł i chcecie postępować według pożądliwości ojca waszego. On był mężobójcą od początku i w prawdzie nie wytrwał, bo w nim nie ma prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa”. Ewangelia św. Jana 8:44

Wyobraź sobie, że pracujesz dla kogoś, kto jest najbardziej utalentowanym na świecie kłamcą, oszustem, krzywoprzysięzcą, dla kogoś, kto nienawidzi cię z całego swego złego serca. Czy sądzisz, że ów człowiek dotrzymałby danych tobie obietnic? Wątek paktu z szatanem dobrze sprzedaje się w Hollywood, ale w rzeczywistości jest to słaba inwestycja, jeżeli w ogóle możliwa. Szatan nienawidzi wszystkich ludzi – także satanistów.

Czy należy się bać szatana?

Sporo osób w dzisiejszym świecie drży przed szatanem, nie zdając sobie sprawy z tego, że to przecież Bóg ma władzę nad wszystkim. Jeżeli chcesz się bać siły wyższej, to bój się Boga, którego boi się szatan

„Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą”. List św. Jakuba 2:19

oraz:

„Tedy go demony prosiły, mówiąc: Jeśli nas wypędzasz, to poślij nas w tę trzodę świń. I rzekł im: Idźcie! A one wyszedłszy, weszły w świnie. I oto cała trzoda ruszyła pędem po urwisku do morza i zginęła w wodach”. Ewangelia św. Mateusza 8:31-32

Jezus Chrystus posiada absolutną moc nad wszystkimi mocami. Jeżeli Jemu służysz, nie musisz się niczego, ani nikogo bać, ponieważ On wyzwolił cię od jakiegokolwiek strachu.

Jaką moc nad szatanem ma Jezus oraz jego uczniowie?

„Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją”. Ewangelia św. Marka 16:16-18

Chrześcijanie mają niesamowitą moc daną im od Boga, której niestety bardzo często nie są świadomi. W wyniku błędnych doktryn kościelnych i nieprawidłowego nauczania, nie są w stanie pełnej świadomości oraz gotowości do służenia swemu Panu. W prawdziwym kościele chrześcijańskim wszystkie ze znaków wymienionych w Ewangelii św. Marka 16 powinny być obecne.

„Piszę wam, ojcowie, gdyż znacie tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieńcy, gdyż zwyciężyliście złego. Napisałem wam, dzieci, gdyż znacie Ojca. Napisałem wam, ojcowie, gdyż znacie tego, który jest od początku. Napisałem wam, młodzieńcy, gdyż jesteście mocni i Słowo Boże mieszka w was, i zwyciężyliście złego”. 1 List św. Jana 2:13-14

W Biblii napisane jest, że młodzi zwyciężyli złego, czyli jak nie trudno zauważyć jest to czas przeszły, a zatem już jest po bitwie – dokonało się. Warto zwrócić uwagę na to, że określenie „zwyciężyliście złego” powtarza się dwa razy pod rząd, co w Piśmie Świętym używane jest w bardzo istotnych doktrynach, często lekceważonych przez tamtejsze zbory. Jezus Chrystus także używał tego typu formy powtórzeń, aby podkreślić wagę danej nauki.

Czy chrześcijanin może być opętany przez szatana?

Biblia podaje:

„Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie”. 1 List św. Jana 4:4

„Ten, który jest na świecie” to oczywiście szatan. Nie ma on dostępu do osób napełnionych Duchem Świętym, ponieważ to one mają moc, aby go wyganiać. Większy jest „Ten”, czyli Duch Święty, który mieszka w chrześcijanach. Wyganianie demonów opisane jest tylko w Nowym Testamencie i dotyczy ludzi niewierzących. Jeżeli w twoim kościele odbywają się tego typu praktyki, czyli wyganianie demonów z członków kościoła, to powinieneś zdecydowanie przemyśleć czy to co się dzieje na pewno pokrywa się z Biblią. Jednym z najlepszych kłamstw szatana jest przekonanie chrześcijan o swojej potędze, przemilczając fakt, że to przecież on został wygnany przez Boga.

„A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi”. Ewangelia św. Mateusza 28:18

Jezus Chrystus ma władzę absolutną, przez co Jego uczniowie, czyli chrześcijanie w żaden sposób nie mogą być opętani – jest to niemożliwe oraz duchowo nielogiczne. Biblia przedstawia o wiele więcej sytuacji ukazujących wyższość Jezusa nad szatanem. Bóg nakazuje nam w swoim słowie aby się radować i szukać Go wszędzie. Doszukując się wszędzie szatana, tracimy radość życia, dzięki której jesteśmy dobrymi świadkami Pana. Pamiętaj, bitwa została wygrana, więc raduj się i z tą radością i entuzjazmem głoś Ewangelię. Amen.

Duch Swienty

Duch Święty

Duch-Swienty

Co Biblia mówi na temat Ducha Świętego? W tej nauce chcielibyśmy przytoczyć wersety z Biblii do samodzielnego rozważania.

Ewangelia św. Mateusza 3:11:

„Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem”.

Ewangelia św. Marka 16:15-20:

„I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą, Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją. A gdy Pan Jezus to do nich powiedział, został wzięty w górę do nieba i usiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i wszędzie kazali, a Pan im pomagał i potwierdzał ich słowo znakami, które mu towarzyszyły”.

Ewangelia św. Łukasza 11:9-13:

„A ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. Gdzież jest taki ojciec pośród was, który, gdy syn będzie go prosił o chleb, da mu kamień? Albo gdy będzie go prosił o rybę, da mu zamiast ryby węża? Albo gdy będzie prosił o jajo, da mu skorpiona? Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą”.

Ewangelia św. Jana 1:33:

„I ja go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym”.

Ewangelia św. Jana 3:3-8:

„Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha”.

Ewangelia św. Jana 4:13-14:

„Odpowiedział jej Jezus, mówiąc: Każdy, kto pije tę wodę, znowu pragnąć będzie; Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”.

Ewangelia św. Jana 4:23-24:

„Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie”.

Ewangelia św. Jana 6:35:

„Odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie”.

Ewangelia św. Jana 7:37-39:

„A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony”.

Ewangelia św. Jana 14:15-17:

„Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki – Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie”.

Ewangelia św. Jana 14.25-26:

„To wam powiedziałem z wami przebywając. Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem”.

Ewangelia św. Jana 16:7:

„Lecz ja wam mówię prawdę: Lepiej dla was, żebym ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę, poślę go do was”.

Ewangelia św. Jana 16:13:

„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi”.

Dzieje Apostolskie 1:4-8:

„A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. Gdy oni tedy się zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, czy w tym czasie odbudujesz królestwo Izraelowi? Rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił, Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

Dzieje Apostolskie 2:3-4:

„I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał”.

Dzieje Apostolskie 2:32-39:

„Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy świadkami jesteśmy; Wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Albowiem nie Dawid wstąpił do nieba, powiada bowiem sam: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twych podnóżkiem stóp twoich. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła”.

Dzieje Apostolskie 5:29-32:

„Piotr zaś i apostołowie odpowiadając, rzekli: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie, Tego wywyższył Bóg prawicą swoją jako Wodza i Zbawiciela, aby dać Izraelowi możność upamiętania się i odpuszczenia grzechów. A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni”.

Dzieje Apostolskie 8:14-20:

„A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży”.

Dzieje Apostolskie 10:44-48:

„A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego; Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni”.

Dzieje Apostolskie 11:13-16:

„Opowiedział nam on, jak ujrzał anioła, który się pojawił w domu jego i rzekł: Poślij do Joppy i sprowadź Szymona, którego nazywają Piotrem, A on powie ci słowa, przez które będziesz zbawiony, ty i cały dom twój. A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym”.

Dzieje Apostolskie 19:1-6:

„Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów, Rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali”.

List św. Pawła do Rzymian 5:5:

„A nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany”.

List św. Pawła do Rzymian 8:1:

„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. 8:2 Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”.

List św. Pawła do Rzymian 8:8-15:

„Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was. Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy”.

1 List św. Pawła do Koryntian 2:9-14:

„Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.”

1 List św. Pawła do Koryntian 3:6:

„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?”.

1 List św. Pawła do Koryntian 6:11:

„A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego”.

1 List św. Pawła do Koryntian 6:19:

„Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych?”.

1 List św. Pawła do Koryntian 10:1-4:

„A chcę, bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu, I wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, I wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus”.

1 List św. Pawła do Koryntian 12:13:

„Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem”.

1 List św. Pawła do Koryntian 14:2:

„Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza”.

1 List św. Pawła do Koryntian 14:14-17:

„Bo jeśli się modlę, mówiąc językami, duch mój się modli, ale rozum mój tego nie przyswaja. Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem. Bo jeżeli wysławiasz Boga w duchu, jakże zwykły wierny, który jest obecny, może rzec na twoje dziękczynienie: Amen, skoro nie rozumie, co mówisz? Ty wprawdzie pięknie dziękujesz, ale drugi się nie buduje”.

2 List św. Pawła do Koryntian 1:21-22:

„Tym zaś, który nas utwierdza wraz z wami w Chrystusie, który nas namaścił, jest Bóg, Który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych”.

List św. Pawła do Galacjan 3:2:

„Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą?”.

List św. Pawła do Galacjan 3:14:

„Aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę”.

List św. Pawła do Efezjan 1:13-14:

„W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego”.

List św. Pawła do Efezjan 2:18-22:

„Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga, Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, Na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, Na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu”.

List św. Pawła do Efezjan 4:30:

„A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia”.

List św. Pawła do Tytusa 3:5-6:

„Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego”.

1 List św. Piotra 1:2:

„Według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, poświęconych przez Ducha ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech się wam rozmnożą”.

1 List św. Jana 3:24:

„A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka”.

Sabat

Sabat

old man resting

Sabat w Starym Testamencie miał za zadanie przypominać ludziom o Stwórcy. Podobnie jak i Bóg odpoczął siódmego dnia, tak i ludzie powinni odpoczywać. Jest to znak uległości oraz szacunku dla Niego. W Piśmie Świętym istnieje różnica pomiędzy sabatem Starego Testamentu a sabatem Nowego Testamentu. W Starym Testamencie był to siódmy dzień – w Nowym Testamencie spotykamy się z zupełnie nowym konceptem. Wierzący mają obowiązek czcić Boga codziennie poprzez Ducha Świętego, który nazwany został także odpoczynkiem, czyli dokładnie tym czym był sabat. W czasach Starego Testamentu kapłani nie rozumieli konceptu sabatu, dlatego też nie byli w stanie zgodzić się z Jezusem, który otwarcie ich krytykował, mówiąc że sabat jest dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu. Spójrzmy co na ten temat mówi Biblia.

Sabat w Starym Testamencie:

„Przestrzegaj dnia sabatu, aby go święcić, jak rozkazał ci Pan, twój Bóg. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twoją pracę, Ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym. Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień sabatu”. V Księga Mojżeszowa 5:12-15

Izrael podczas sabatu czcił Boga. Dzisiaj w epoce Ducha Świętego mamy obowiązek czcić Boga codziennie pamiętając, że wykupił nas z niewoli tego świata, podobnie jak kiedyś wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej.

„Przestrzegajcie więc sabatu, bo jest dla was święty. Kto go znieważy, poniesie śmierć, gdyż każdy, kto wykonuje weń jakąkolwiek pracę, będzie wytracony spośród swego ludu. Sześć dni będzie się pracować, ale w dniu siódmym będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, poświęcony Panu. Każdy, kto w dniu sabatu wykona jakąkolwiek pracę, poniesie śmierć. Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne. Między mną a synami izraelskimi będzie on znakiem na wieki, bo w sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. II Księga Mojżeszowa 31:14-17

W dzisiejszych czasach na szczęście nikogo się nie zabija w wyniku złamania starotestamentowego sabatu. Gdy jednak przestajemy czcić Boga, nasza wiara i zapał zanikają, co może doprowadzić do duchowej śmierci.

„Jest to dla was sabat, dzień całkowitego odpoczynku. Ukorzycie się w waszych duszach. Ustawa to wieczna”. III Księga Mojżeszowa 16:31

W Starym Testamencie sabat jest odpoczynkiem, w Nowym Testamencie natomiast Duch Święty jest naszym odpoczynkiem. Otrzymując więc Ducha Świętego możemy prawidłowo obchodzić sabat. Prorok Izajasz prorokował o wylaniu Ducha Świętego, który w proroctwie nazwany był odpoczynkiem.

„Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcym językiem przemówi do tego ludu ten, Który im rzekł: To jest odpoczynek, dajcie odpoczynek zmęczonemu, i to jest wytchnienie! Lecz nie chcieli słuchać”. Księga Izajasza 28:11-12

„Będziecie przestrzegać moich sabatów i będziecie moją świątynię zbożnie czcić; Jam jest Pan”.  III Księga Mojżeszowa 19:30

Izrael miał nakaz od Pana, aby czcić świątynię. W dzisiejszych czasach my jesteśmy świątynią Boga, a każdy z nas jest cegłą tej świątyni. Dbanie o siebie, jak i o naszych braci na pewno jest częścią wypełniania sabatu, o którym mówił Jezus Chrystus.

Sabat w Nowym Testamencie:

„Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża; Rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi. Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus”. List św. Pawła do Kolosan 2:16-17

„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”. List św. Pawła do Rzymian 8:1-2

W powyższych wersetach wyraźnie widać, że przestrzeganie starotestamentowego sabatu, jak i prawa zostało zamienione na sabat i prawo duchowe.

„Wtedy powrócili do Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, która leży w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi na jeden sabat”. Dzieje Apostolskie 1:12

W czasach Starego Testamentu nie wolno było podróżować podczas sabatu. Powyższy werset ukazuje starotestamentowy sabat w nowym świetle.

pl_PLPolski